Pokuta [Sasuke]

MUZYKA: http://gonzo86.wrzuta.pl/audio/51TdKOPGo6/habakuk_-_krzyk

Koniec. Jeden wielki koniec. Co pozostało? Co zyskał? Chyba prościej będzie odpowiedzieć na pytanie co stracił i czego już nie ma. Patrzył zakrwawionymi oczyma przed siebie. Otaczały go ciała. Wszędzie. Odwiedzały go w nocnych koszmarach, nie pozwalając zaznać ani trochę spokoju. Sumienie zżerało go od środka, a hańba od zewnątrz. Kim był? Kim jest?
Można go opisać jako kawałek dawnego i teraźniejszego siebie. Za mało zniszczony, aby umrzeć, za mało zdrowy, aby prowadzić spokojne życie. Nienawiść, która niegdyś wypływała z niego i napędzała do dalszego działania, zniknęła. Zewsząd otaczała go przerażająca pustka, a on miał za mało odwagi by ze sobą skończyć, a za dużo, by zacząć życie od nowa. Codziennie wstawał i patrzył na swoje dłonie. Niegdyś takie delikatne i niewinne; teraz splamione krwią, splamione hańbą, splamione śmiercią…
Co mu pozostało? Sami potraficie sobie na to pytanie odpowiedzieć. Co zyskał? Można by rzec siłę, jednak nie wiem czy jest to odpowiednie słowo do określenia tego mężczyzny. Czy może być silny, kiedy błąka się po świecie, bez celu, bez przyjaciół, z piętnem mordercy wypalonym w swoim umyśle? Zamknął oczy, by po chwili je otworzyć. Znowu to widział. Znowu widział łzy spływające blondynowi po twarzy, znowu widział siebie pod wpływem furii wbijającego ostry kunai w jego serce. Znowu widział różowo-włosą Kunoichi klęczącą przed Naruto i opłakująca jego bezwładne ciało. I ten wzrok. Pełen nienawiści. Chęci walki. Złamał jej rękę. Złamał jej nogę. Kopnął w klatkę piersiową i odszedł. Od tego wydarzenia minęły trzy lata. Tak. Nie widział już jej trzy lata. Stanął i spojrzał przed siebie. Czerwona kula słońca chowała się właśnie za jedną z wysokich gór. Twarz zadrgała. Po ośmiu latach, po raz pierwszy po bladym policzku spłynęła, jedna, samotna; zupełnie jak jej właściciel, łza.
Poczuł silny ból. Ostra broń przebiła mu plecy, trafiając prosto w serce. Resztkami sił obrócił się. To była ona. Wysoka, dumna. Podeszła do niego, objęła jego szyję i szepcząc mu do ucha – Teraz już będziemy na zawsze, w trójkę razem – spadli w otchłań skał, zimna, niespełnionych obietnic, marzeń i przede wszystkim niespełnionej miłości.

Post został pochwalony 0 razy

no dobre dobre:p ale co do Sasuke to jak juz chyba wszyscy wiedza:p nie lubie go. Dla mnie nigdy nie odpokutuje za to co zrobil

Post został pochwalony 0 razy

super

)) czekam na wiecej takich opowiadań Wink

Post został pochwalony 0 razy

Ja sie dołączam do Hinatki!!! -^^- Dawaj nowe opo ;P

Post został pochwalony 0 razy

nooo ale muzyczka troszke inna:P tak serio to muzyczka mi sie nie podobala ale kazdy inaczej na to patrzy

Post został pochwalony 0 razy

No tam szczegułów się czpeiasz ;P

Post został pochwalony 0 razy

ale jakas inna bym dal:P nie to ze kogos krytykuje ale wiesz wolalbym innej muzyczki. ale tak naprawde to ja nie lubie czytac ale to mnie tak zaciekawilo ze cale przeczytalem

Post został pochwalony 0 razy

No i prawidłowo ;P

Post został pochwalony 0 razy

widzisz zmieniam sie:D

Post został pochwalony 0 razy

I to na lepsze ;]

Post został pochwalony 0 razy

tak?? napewno?? hehe to sie ciesze:P

Post został pochwalony 0 razy

Spoko....ale wiecie nie prowadzcie tutaj rozmowy o sobie tylko o opowiadanku czy co to właściwie jest???...

Post został pochwalony 0 razy